به گزارش مشرق، روزنامه جمهوري اسلامي در ستون نامههاي خود نوشت: چندي قبل پژوهشگران نمونه و برتر کشور به محل سالن اجلاس سران کشورهاي اسلامي فراخوانده شدند تا از سوي آقاي رئيس جمهور مورد تقدير قرار گيرند. لکن بجاي رئيس جمهور، رئيس دفتر ايشان در مراسم حاضر شد و پس از ايراد سخنراني، به پژوهشگران جايزه اهداء گرديد. دادن جايزه به افراد به دو صورت انجام شد، در ابتدا به ? نفر از پژوهشگران برتر به اصطلاح مدال طلا و سکه اهدا گرديد و بعد بقيه پژوهشگران (نمونه) را به صف کردند! و به آنها سکه دادند. خيلي عجيب است که وقتي مدال به اصطلاح طلا را به طلا فروشي برديم، اعلام کردند که "نه تنها طلا نيست، بلکه با طلا هم آبکاري نشده و فاقد ارزش مي‌باشد"!
حال اين سئوال مطرح است که چرا بايد پژوهشگران حاصل تلاش عمرشان اينگونه مورد ارزيابي و توجه قرار گيرد؟
آيا ارزش يک پژوهشگر آنهم در سطح کشور نبايد به اندازه پرتاب يک نيزه يا پاس دادن يک توپ فوتبال باشد؟!
